τακάς

ο, Ν

1. σφήνα, τάκος

2. στον πληθ. οι τακάδες

ναυτ. ξύλινα υποστηρίγματα στον πυθμένα τών δεξαμενών για τη στερέωση τών πλοίων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τάκος, κατά τα αρσ. σε -άς (πρβλ. χαλκ-άς)].